Ας γίνουμε ψάρια για λίγο,
να κολυμπάμε αιώνια στη θάλασσα
πάντα με κατεύθυνση τον Νότο,
το νερό να καλύπτει τα σώματά μας
να τα διαστέλλει
να τα σφίγγει
Να μας περιέχει η θάλασσα
και εμείς να μαθαίνουμε
Και οσο τα χέρια όμοια με τα πόδια θα κινούν
θα πλαταίνω σαν τη θάλασσα
(να χωρέσω τα δικά σου μήκη)
πσ: το κορίτσι και ο αφρός από εδώ
No comments:
Post a Comment