Σήμερα, Τρίτη και νιώθω χάλια. Οι Δευτέρες μου πια έχουν γίνει Κυριακές-δηλαδή νωχελικές, ώρες ύπνου και τεμπελιάς. Δυστυχώς το επιτρέπει το πρόγραμμά μου.. φακ. Σήμερα, Τρίτη ξύπνησα νωρίς. Οικογενειακό πρωινό παύλα φαγοπότι από αυτά που κάναμε παλιά. Ο καθένας λέει τα δικά του, συναντιόμαστε πάνω από το βούτυρο και το προσούτο. Λατρεύω τα πρωινά, μπράντς όπως τα λέμε στας ευρώπας. Δεν θα μείνω στο χάπυ φίλινγκ γιατί απλά δεν θέλω. Σήμερα, Τρίτη έχω μια μουντζούρα πάνω από κεφάλι μου. Ευτυχώς θα πάω κομμωτήριο και ω ναι βασίζω τη διάθεση της ημέρας σε αυτό. Δύο ώρες μετά//σήμερα, Τρίτη, ο Ε. δημιούργησε επί της κεφαλής μου και έφτασε εντός. Η κακοκεφιά έγινε δεν-μπορώ-να-στρώσω-κώλο και χαζολογάω, έχοντας την Μ. απέναντί μου να μελετάει με σκυμμένο κεφάλι, ρίχνοντας αραιά κλεφτές ματιές.
Στο σύνολο πάει ένας χρόνος από την τελευταία φορά περιπάτου στα βλογ. Ίσως μείνω περαστική ίσως πάλι όχι. Κατακλυσμός, καταιγισμός, κατήχηση και ένα γερό κατσάδιασμα. μα;
πσ: η κυανή παλλινδρόμηση εδώ
