φλες εντ μποουνζ

Κάποιες εταιρείες τις έχει θάψει η παλαιολιθική στάχτη, είναι απολιθώματα άλλων εποχών και αναρωτιέσαι πώς επιβιώνουν ακόμα με μέσα που ανέπτυξαν προ τριακονταετίας και επιμένουν να χρησιμοποιούν;

Η Δ. μου έκανε έλεγχο και ακολούθησε συζήτηση. Μονόλογος δηλαδή γιατί εγώ το στόμα ραμμένο το είχα μην τυχόν και χάσω έλεγχο και πω πράγματα σαν αυτά που θα ακολουθήσουν.

Στην κουβέντα ήρθε το θέμα της ομαδικότητας, την οποία προφανώς οφείλω να αναπτύσσω στην ομάδα μου. Ταυτόχρονα όμως έγινε σαφές το παράδοξο ότι και εγώ ανήκω σε μια ομάδα, η οποία κάθε άλλο παρά ομάδα είναι. Πιο πολύ σαν ξέστρατα δρούμε, χωρίς καμία αίσθηση ότι ανήκουμε κάπου, ότι δρούμε για ένα κοινό (εταιρικό βεβαίως βεβαίως) καλό. Το θυμήθηκε λοιπόν αυτό η Δ. και μου λέει να κάνουμε συνάντηση οι μανάτζερ και λέει να μιλήσουμε για την ομαδικότητα. Εγώ, με μια θητεία στην Ολλανδία που μπορεί να θέλω να ξεχάσω αλλά κάτι άφησε η ρημαδοχώρα στην αντίληψη, εκεί λοιπον στις Κάτω Χώρες που η λέξη ιεραρχία είναι άγνωστη εδώ και δεκαετίες, που ο σεβασμός δεν είναι θέμα ηλικίας ή θέσης αλλά πρωτοτυπίας και αποτελεσματικότητας, λέω στη Δ.: Α! και θα μπορουσε ο καθένας μας να πει τι σημαίνει για αυτόν ή αυτήν ομαδικότητα και έτσι να γνωριστούμε και να βάλουμε τις βάσεις για τη δική μας ομάδα. Η απάντηση της δεινοσαυρικής Δ. ήταν: Η ομαδικότητα έχει ορισμό, δεν θα κάτσει να λέει ο καθένας τα δικά του και να χάσουμε χρόνο.

Χαχαχαχαχα.

Είναι δυνατόν να επιβιώνουν ακόμα τέτοιες αντιλήψεις-χατζάρες, χραπ στο παραμικρό ψήγμα δημιουργικότητας; Γιατι αγαπητή μου Δ., ξέρεις η ομαδικότητα δεν είναι μια παγιωμένη θεωρία, η ομαδικότητα είναι πολιτισμός, η ομαδικότητα έχει χρόνο και χώρο. Και εάν ότι δεν ταιριάζει στην προπολεμική σου αντίληψη το πετάς στα σκουπίδια τότε κάτσε σε μια γωνιά μόνη σου μαζί με ενα λεξικό να μελετάς τι σημαίνει ομαδικότητα. Οι επόμενες γενιές θα σε βρουν ως ένδειξη μιας εποχής που ευτυχώς πέρασε ανεπιστρεπτί, αλλά ταυτόχρονα της χρωστάμε ευγνωμοσύνη ως κομμάτι της ιστορίας μας.

Έχε γεια.

πσ: το αρτιφακτ από εδώ

πσ: πολλά πολλά τα λινκ για παλιό βέρσους νέο μανατζμεντ. και άλλα

τοξα και βελη

Χτες πήγα σινεμά. Για το ιντερστελαρ, αλλά κατέληξα στα παιγνίδια πείνας στο 'πρώτο μέρος του τρίτου μέρους'. Μπαίνω με την Σ. στην αίθουσα και σαν να μην έχει πολύ κόσμο, αφτιάζεται λοιπόν η Σ. και μου λέει ρε μήπως είμαστε στη λάθος ταινία; Ρωτάει έναν στη σειρά 7 θέση 9 ποιά ταινία παίζει, της λέει το μοκιντζέυ και ακούω τη Σ. να θορυβείται, μου φωνάζει είμαστε λάθος, άλλη ταινία είναι εδώ, και την συμμαζεύω να μην καρφωνόμαστε στους έφηβους ότι είμαστε άσχετες. Τελοσπάντων, εγώ μόνο το πρώτο (πραγματικό) μέρος είχα δει, η Σ. κανένα και δώσε να εξηγώ και να εικάζω. Πλατείασε το μοκιντζέυ πάντως, κούρασε λίγο αλλά το άκτιον στην οθόνη ήταν καλό και η τζένιφερ κούκλα. Και τσιμπήσαμε και τραγούδι να το ακούμε και στο σπίτι. Αυτό το γρέζι στη φωνή της τζένιφερ με κυνηγάει, έμαθα και τα λόγια απέξω και το χορωδιακό μαζί με την δραματικότατη ενορχήστρωση. Επίσης ξεπατίκωσα και την υπέροχη ατάκα (βλέπε λόρενς σε ποπ προπαγάνδα εναντίον της κάπιτολ):

IF WE BURN, YOU BURN WITH US



αυτά.


πσ: το άσμα
πσ: η νέοαρτεμις σε νέοθησεϊκό μύθο από εδώ