Thursday 25 February 2010

στα παιχνίδια



Όπως μόνο στα όνειρα
να παίξεις πραγματικά μπορείς,
φύλα με,
γιατί αν σου φύγω
θα με ψάχνεις
στα όνειρα θα σε βρίσκω
θα σου φυσάω τα πρωινά στ'αυτί
και μάταια θα κοιτάς γύρω
εγώ θα'μαι.

πσ: το ατμόπλοιο από εδώ

Monday 22 February 2010

gives a feeling from your bottled little part



Και πάμε. Μπαμ χτυπάει η σκανδάλη και το τρέξιμο στην εύρεση δουλειάς. Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη, η καλομαθημένη αλλά μου φαίνεται απείρως δύσκολο το εγχείρημα. Γονείς που με όλη την καλή πρόθεση προσέφεραν πολλά στα τέκντα τους και αυτά (ας μιλήσω για μένα όμως μόνο) -και αυτό δεν ξέρει πώς να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους. Οι προσδοκίες δημιουργούνται αυτόματα και ένα στοιχειώδες φιλότιμο δεν σ'αφήνει να κοιμηθείς ήσυχη τα βράδια. Βλέπω όλους τους 'επιτυχημένους' -ή έτσι όπως τους χαρακτηρίζει και περιγράφει η σύγχρονη κενωνία και αδυνατώ να με φαντασιωθώ ανάμεσά τους. Και δεν εννοώ το αναχρονιστικό σχεδόν πρότυπο επίδοξων γραβατωμένων νέων σε πολυεθνικές αλλά όλα τα 'αλτέρνατιβ' επαγγέλματα, από γκράφικ ντισαϊνερ, αρχιτέκτονες σε κουλ γραφεία, σχεδιαστές ρούχων. Επικρατεί μια κουλοσύνη που με γοητεύει μεν με αποκαρδιώνει δε. Όταν έχουν γίνει όλα, εσύ τι έχεις να προσφέρεις; Μπορεί και να μην είναι καν τόσοι οι κουλ τύποι σε κουλ θέσεις (συμπληρώνεται η λίστα με μουσικούς, συντάκτες σε περιοδικά, κινηματογραφιστές (..), σκηνοθέτες, ηθοποιούς) αλλά εγώ να τους βλέπω τόσους. Πολλαπλοί καθρέφτες που τοποθετούνται έτσι από τον σκηνοθέτη της εικόνας. Μαζοχισμός στο έπακρο. Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη. Θέλει θάρρος και θράσος το πράγμα. Ποιός που αναρωτιόταν πιο πολύ απ'ό,τι έπραττε πήγε μπροστά; Και με το μπροστά εννοώντας όχι την ευθεία γραμμή της καριέρας αλλά το μπροστά του προσωπικού δρόμου. Έχει αυτός ο κόσμος θέση για αμφιβολίες; Στο εξώφυλλο του βημαγκαζίνου το φεϊσμπούκ. Έτσι για την εξέταση μιας παθολογικής περίπτωσης. Ένας στους πέντες κατοίκους της χώρας έχει προφίλ. Αφαιρούνται οι άνω των εξήντα και κάτω των 12 (θέλω να ελπίζω για το τελευταίο). Και στα καπάκια το φανταστικό γραφείο των κεντρικών του φμπ. Όταν έχεις τόση πληροφορία στο πιάτο, μπορείς να αμφιβάλεις; Αφού όλα είναι εκεί! Αναρωτιέμαι είμαι η μόνη που φοβάται; Που αναρωτιέται αν ο κόσμος έχει ανάγκη άλλη μια απόφοιτο ανώτατης σχολής, με εντάξει διάφορα ενδιαφέροντα, με ασφαλώς μια αίσθηση ματαιότητας; Μαθαίνεις, εξετάζεσαι και όμως είσαι σχεδόν πάντα ανεπαρκής. Γιατί υπάρχουν άλλοι πόσοι που έκαναν εκατό σεμινάρια, αξιοποιήσαν τον χρόνο τους, δεν βαρέθηκαν ποτέ, πολέμησαν τις ανασφάλειες τους αλλιώς. Είναι ωραίο να περνάς καλά, αλλά μέχρι πότε; Στον ονειρικό μου κόσμο δεν υπήρχαν ποτέ λουριά. Και όμως τώρα στέκομαι αντιμέτωπη απέναντι σε αυτόν τον κόσμο. Και μάλλον ήρθε η ώρα να τον απαρνηθώ.

Friday 19 February 2010

πράξεις

Πόσο κρατάει ένα χαμόγελο;
Πώς μυρίζει η σιωπή;
Και η μοναξιά αθροίζεται ή μοιράζεται;
Όσο σε έχω στα χέρια μου δεν φοβάμαι τίποτα.

Sunday 7 February 2010

να'χα χίλιες σιωπές να ακούς



Τι είναι η σιωπή; Είναι όταν κάποιος δεν μιλάει. Είναι όταν κανένας δεν μιλάει; Η σιωπή είναι η απουσία ανθρώπινου ήχου. Μιλάω-σιωπώ. Υπάρχουν άνθρωποι που μιλάνε συνέχεια. Kάπως χρειάζεται η επικοινωνία, η ακουστική επαφή μεταξύ των ανθρώπων, αλλιώς θα ξεχαστούν. Δεν με κουράζουν τόσο οι άνθρωποι που μιλάνε πολύ, με κουράζει κάποιος να βιάζει τη δική μου σιωπή. Να περιμένει από μένα να τον διασκεδάσω με ιστορίες, αστεία ανέκδοτα, περιπέτειες και εμπειρίες. Ζω στο τώρα μαζί σου, δεν με νοιάζει τι έκανες χτες, ποιον γνώρισες το Σάβατο, πως γλίστρησε ο φίλος σου παρασέρνοντας ένα τραπέζι.
Η σιωπή δεν είναι έλλειψη σκέψεων και φαντασίας, έλλειψη λεξιλογίου. Συμπληρώνει τα λόγια. Υπάρχουμε κατά βάση σιωπηλά. Εκεί δεν έχει κουδουνίσματα για την αμηχανία. Είσαι. Και δεν σηκώνω κουβέντα. Σκατά μάλλον. Προσπαθώ να κρυφτώ πίσω από τα λόγια για τις σιωπές. Μ'αρέσει η σιωπή. Την αγαπάω, υπάρχω μαζί με αυτήν. Κι όμως όσο μεγαλώνω αισθάνομαι άβολα μαζί της, να την περιφέρω ακόμα και όταν βρίσκομαι κοινωνικά. Συχνά βαριέμαι αλλά και τότε πιέζω τις σιωπές μου, τις ενοχοποιώ. Έχει γίνει η κοινωνία τόσο θορυβώδης; Τόσο ανήσυχα προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι ενδιαφέρουσα; Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία, το βαρετό-ενδιαφέρον. Ας μείνουμε για τώρα στη σιωπή.

πσ: η εικόνα από εδώ